1973 წელი. იომ კიპურის ომი მძვინვარებს. ეგვიპტე, სირია და იორდანია მოულოდნელად ესხმიან თავს ისრაელს, რათა დაიბრუნონ დაკარგული ტერიტორიები. ამ კრიტიკულ დროს, ისრაელის პრემიერ-მინისტრი, პირველი ქალი ამ პოზიციაზე — გოლდა მეირი, დგება ურთულესი კონფლიქტის გადაჭრის წინაშე. ეს რთული წლები, სავსე მძიმე გამოცდებით, გოლდა მეირს მსოფლიო ისტორიაში შეუცვლელ ადგილს უზრუნველყოფს. მისი "ებრაელი ხალხის დედოფლის" საერთაშორისო სტატუსი უდიდესი მნიშვნელობის გახდა, თუმცა ამისთვის მან ძალიან მაღალი ფასი გადაიხადა.

მთელი ერისგან მალულად, გოლდა სისტემატურად გადიოდა სამედიცინო გამოკვლევებს იერუსალიმის კლინიკაში, რომლის გზა მორგის გავლით გადიოდა — იმ ადგილისკენ, სადაც ომში დაღუპულთა რიცხვი დღითიდღე იზრდებოდა. ისრაელი გადარჩენისთვის იბრძოდა, ხოლო გოლდა მტკიცედ იდგა ქვეყნის მართვის სადავეებთან, მძიმე ფიზიკური და ემოციური ტვირთით.